Een ontmoeting met vredesapostel Harcourt Klinefelter

In januari 2020 had ik een inspirerende ontmoeting met Harcourt Klinefelter, de man die in het midden van de jaren zestig enkele jaren persvoorlichter was van Martin Luther King.

Harcourt Klinefelter

In het voorjaar van 1965 op het hoogtepunt van de strijd voor gelijke burgerrechten trok Klinefelter ‘gewapend’ met zijn draagbare bandrecorder naar Selma, Alabama. Hij was op dat moment bezig met opleiding theologie aan Yale University in New Haven, Connecticut en raakte betrokken bij de burgerrechtenbeweging.
Vanuit Selma vertrok de lange mars naar Montgomery met het doel volledig stemrecht voor de zwarte bevolking te eisen. Uitvoerig vertelde Klinefelter me hoe hij onderweg deelnemers aan de mars interviewde. Een van hen was een jonge vrouw, die vertelde hoe zwaar ze de mars vond, maar ze wilde ondanks alle ontberingen en bedreigingen absoluut volhouden, want het doel was te belangrijk was om voortijdig op te geven. Ze vertelde dat ze niet bang was … ‘I mean, I have to die some day. I should die for a purpose, rather than nothing. And I think this is a good reason for dying’. (1)

Dominee King stelde hem aan als persvoorlichter en Klinefelter werd verantwoordelijk voor het vastleggen, redigeren en wereldkundig maken van de speeches van MLK. Twee jaar lang was hij nauw betrokken bij alle toespraken die dominee King hield.

Martin Luther King en Harcourt Klinefelter tijdens de March Against Fear in Mississippi in 1966.

Wat ik bij mijn eerste bezoek nog niet wist is dat Harcourt (Harky) ook een enorm muziekliefhebber is. Daarom spraken we af om nog eens uitvoerig over muziek te praten. Corona gooide tijdelijk roet in het eten, maar begin 2023 spraken we elkaar weer. Een mooie gelegenheid om hem mijn boek ‘Geluiden uit het Diepe Zuiden’ te geven.

Als kind kreeg Harky les op piano en viool, maar het was de gitaar waarop hij zich uiteindelijk bekwaamde. Hij ontdekte dat hij mensen blij kon maken met zijn muziek. Hij nam de artiestennaam Glenn Arthur aan, trad op met zijn band The Electrons en had succes met zijn virtuoze gitaarspel. (2)
Op zijn zeventiende had hij een baantje in New York waar hij gitaren testte en versterkers maakte. Daar ontmoette hij ook zijn idolen Chet Atkins en Les Paul.
Van Glenn Arthur hebben we daarna niet veel meer gehoord, omdat Harky een ander pad koos. Hij ging theologie studeren, raakte betrokken bij de burgerrechtenbeweging en belandde zo in de kring van medewerkers rond ds. King.
In zijn werk pakte hij ook regelmatig de gitaar om met de groepen die hij trainde de folksongs te zingen, die in de burgerrechtenbeweging van de jaren vijftig en zestig zo’n belangrijke speelden.
Klinefelter is een liefhebber van allerlei soorten muziek, maar de blues is uiteindelijk favoriet.

Klinefelter, geboren in 1938, heeft zijn hele leven gewijd aan het in woord èn daad levend houden van de droom waar Martin Luther King met zoveel passie over sprak. Samen met zijn vrouw Annelies zet hij zich nog steeds in voor de vredesbeweging en het streven naar geweldloosheid.
De EO maakte in 2018, vijftig jaar na de dood van King een documentaire over Klinefelter

Bekijk hier Klinefelters kerstgedachte uit 2020.

(1) Het fragment met deze jonge vrouw is in 2022/2023 opgenomen in de expositie ‘Gospel’ in Museum Catharijneconvent in Utrecht. Ook de draagbare bandrecorder van Klinefelter maakte deel uit van de tentoonstelling.

(2) Over de artiestennaam Glenn Arthur: Glenn is afgeleid van de plaats waar hij vandaan kwam (Glen Ridge, nabij New York) en Arthur omdat zijn muziekleraar moeite had met het uitspreken van zijn naam Harcourt en hem voor het gemak maar Arthur noemde.

© Johan Spin, 2023.