Robert Pete Williams

Ondanks een veroordeling tot levenslang wegens moord blaast bluesman Robert Pete Williams zijn laatste adem uit als vrij man. Williams’ muzikale talent wordt in 1959 ontdekt door twee kenners van folk- en bluesmuziek en hun pleidooi leidt er toe dat hij uiteindelijk in 1964 volledig in vrijheid wordt gesteld.
Robert Pete Williams wordt in 1914 geboren in Zachary, Louisiana en werkt van jongs af aan op het land. Zijn ouders pachten een stukje land en proberen zo het hoofd boven water te houden. Tijd om naar school te gaan is er niet. Op zijn twintigste begint hij op te treden bij allerlei lokale en regionale gelegenheden, maar hij verdient de kost – al vanaf zijn veertiende – bij een houthandel in Baton Rouge.
In 1956 wordt hij veroordeeld wegens moord en opgesloten in Angola, de Louisiana State Prison. Door de opnames die musicoloog Harry Oster in die gevangenisjaren van hem maakt komt hij in 1959 voorwaardelijk “vrij”, maar hij moet wel 80 uur per week dwangarbeid verrichten. In 1964 worden de beperkingen opgeheven waardoor Williams eindelijk volledig vrij is en nog hetzelfde jaar treedt hij op op het Newport Folk Festival, waar ook o.m. Mississippi John Hurt, Skip James en Mississippi Fred McDowell geprogrammeerd staan.
In de daarop volgende jaren tourt hij door de Verenigde Staten en Europa, maar na verloop van tijd hervat hij zijn leven en werk in de omgeving van Baton Rouge, Louisiana.
Van tijd tot tijd verschijnt hij nog op bluesfestivals en hij maakt diverse platen, maar ondanks zijn ongewone en indringende muziek blijft Williams binnen de blueswereld een bescheiden plaats innemen. Op 31 december 1980 overlijdt de 66-jarige Williams aan kanker. Robert Pete Williams is eigenlijk niet in te delen in de gebruikelijke bluescategoriën. Williams stoort zich niet aan gangbare bluesstructuren en veel van zijn muziek wordt gekenmerkt door geïmproviseerde en onregelmatige gitaarlijnen. Geworteld in de field holler traditie doet zijn gitaar vaak dienst als een tweede stem en soms wordt zijn gitaarstijl wel eens vergeleken met die van John Lee Hooker en Ali Farka Touré.